Het avontuur is begonnen!

Ik ben inmiddels alweer 2 dagen terug heelhuids aangekomen in Ghana. Na het lang niet zo sentimentele afscheid op Schiphol als ik had gevreesd, heb ik 6 uur lang op mijn kont gezeten en mezelf een beetje vermaakt met een slechte film (Enchanted), wat goede muziek (nieuwe album van de Foo Fighters) en aangename literatuur. Het is echt zo bizar om te zien hoe makkelijk en snel je in een totaal ander continent kan zijn! Na een uur zat ik al in Spanje.
Anyway, een de vlucht en al het gedoe eromheen is echt super relaxed verlopen. De aankomst in Accra was overweldigend. Vanaf de eerste seconde dat ik het vliegtuig uitstapte, voelde ik me al helemaal thuis. De warmte en vooral de geur die me tegemoet kwamen, haalden zo'n vertrouwd gevoel op.. Jeugdsentiment noemen ze dat, geloof ik ;)
Maargoed, eenmaal door de douane gekomen, stond Yao (voor Marieke en Marieke: met ander shirt dan op de foto) me al lang en breed op te wachten om vervolgens zo snel mogelijk door te rijden naar Kokrobite beach. Dat zo snel mogelijk stond de hoeveelheid kilometers aan files niet echt toe. Over een stukje waar je normaal gesproken 40 minuten over doet, hebben wij anderhalf uur over gedaan. Maar wel tof om te zien hoe het fileprobleem hier geregeld wordt. Niet dus. :)
In Kokrobite aangekomen, stond er een gigantisch bord lekker eten en een bed voor ons klaar. En het 'resort' zelf was echt prachtig! Geen 5 sterren wat betreft luxe (jezelf wassen met een emmer water vind ik persoonlijk luxe.. maar misschien dat er mensen zijn die hier anders over denken?) Stiekem vond ik het geweldig om in de openlucht achter een gemetseld muurtje mezelf op te frissen na een warme nacht. Maar om terug te komen op de 5 sterren... De locatie, gelegen aan het strand vol met palmbomen, was zeker een dikke 10 waard!
Na een lange en, zoals ik al zei, warme nacht, zijn we de volgende ochtend doorgereisd naar de GoodWork Ghana compound in Kumasi, waar Marlieke en 2 andere vrijwilligers (David en Roos) op ons zaten te wachten. Na gezellig wat gekletst en gegeten te hebben, ben ik met Roos en David bij de buren voetbal gaan kijken. Helaas konden we alleen de wedstrijd Italie - Frankrijk ontvangen, maar het was evengoed een bijzondere ervaring! De mensen hier zijn echt dol op voetbal en zitten dolenthousiast mee te roepen. (Uiteraard waren we met z'n allen voor Frankrijk) Al met al een fijne start dus.

Deze week zal ik verder geïntroduceerd worden tot het Ghanese leven. Vandaag heb ik al een lokale sim-kaart gekocht, waarmee ik voor een spotprijs kan bellen en smsen. Maar ik moet dus alleen nog mijn telefoon laten unlocken, nders heb ik er nog niks aan. Dat staat dus voor nu nog op de planning.

Goed, hier ga ik het voorlopig even bij laten. Wel wil ik graag nog iedereen bedanken voor de smsjes/belletjes/mailtjes/berichtjes/krabbels om me een hart onder de riem te steken. En in het bijzonder nog de mensen die me uit hebben gezwaaid op Schiphol, waarvan daar weer in het bijzonder Marieke (voor het prachtige cadeau.. ik heb heerlijk gelachen.. en voor de super lieve brief!) en Marieke (voor de geweldige kaart). I love you!

Heel veel liefs, kusjes en knuffels!

Josje